Zabytki
Podlasie jest nazywane „tyglem narodowościowym” ponieważ zamieszkuje tu ludność narodowości polskiej, białoruskiej, ukraińskiej, tatarskiej, żydowskiej, litewskiej i ruskiej.
Przedstawiane zabytki są śladami historii tych narodowości.
Cerkiew Prawosławna p.w. Opieki Przenajświętszej Marii Panny w Dubiczach Cerkiewnych i cmentarz przycerkiewny
Dubicze Cerkiewne, ul. Parkowa 15, proboszcz Ks. Sławomir Awksietijuk, tel. 0 (prefiks) 85 685 20 15
- drewniana, orientowana, zbudowana w 1946 roku na planie prostokąta z zaznaczeniem trzech podstawowych części: pritwora (kruchta), nawy głównej, ołtarza (od wschodu). Nad kruchtą wieża – dzwonnica zwieńczona kopułą, nad pozostałymi częściami mniejsze kopułki.
- cmentarz przycerkiewny, ogrodzony stalowym płotem, porośnięty drzewami liściastymi. Kilkanaście starych, oryginalnych krzyży wotywnych z otoczenia dawnej cerkwi spalonej w czasie II wojny światowej.
Cerkiew Prawosławna p.w. Św. Anny i Cerkiew Prawosławna p.w. Św. Michała w Starym Korninie
Stary Kornin, proboszcz Ks. prot. Mikołaj Markiewicz, tel. 0 (prefiks) 85 6868805
p.w. Św. Anny
- dawniej unicka, obecnie prawosławna. Zbudowana w 1773 roku, przebudowana w XIX wieku. Na planie krzyża greckiego, drewniana, orientowana. Nad nawą główną kopuła z dachem na planie ośmiokąta zwieńczona kopułką z krzyżem na gałce. Na zakończeniach kalenic małe kopułki. Ogrodzona stalowym płotem i otoczona nagrobkami i krzyżami wotywnymi.
p.w. Św. Michała
- dawniej unicka, obecnie prawosławna. Zbudowana przed 1893 r. Drewniana, orientowana, na planie prostokąta z wyodrębniona kruchtą, nawą główną i ołtarzem (absyda od wschodu). Na nawie głównej dzwonnica na planie sześciokąta zwieńczona małą kopułką z krzyżem na działce. Na nawie głównej mała sygnaturka z kopułą i krzyżem na gałce. Wokół cerkwi nagrobki proboszczów i zasłużonych parafian.
Kapliczka nad źródłem (studnia) z cudowną wodą przy Cerkwi Prawosławnej w Starym Korninie
- wg miejscowej ludności woda tu uznawana jest za leczniczą od niepamiętnych czasów, ale najprawdopodobniej od roku 1710, kiedy to szalała tu zaraza. Kapliczka zbudowana w latach 70. Ma kształt werandy nakrytej czterospadowym dachem z małą kopułką zwieńczoną krzyżem prawosławnym. Wewnątrz studnia z cudowną wodą.
- kapliczka nad źródełkiem z cudowną wodą, w pobliżu cerkwi z lewej strony drogi prowadzącej od szosy do wsi. Miejscowi twierdzą, że kult cudownej wody pochodzi od czasów zarazy szalejącej w 1710 roku. W latach 70. XX w. wybudowano na planie sześciokąta rodzaj ganku z blaszanym dachem zwieńczonym krzyżem prawosławnym z urządzeniem korbowym do czerpania wody ze studni.
Cerkiew Parafialna p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego w Werstoku
Werstok, proboszcz Ks. prot. Józef Wojciuk, tel. 0 (prefiks) 85 685 21 27
- cerkiew parafialna p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego, dawniej unicka, obecnie prawosławna. Zbudowana w 1768 r., kruchta w 1909 r. Orientowana, na planie prostokąta z wyodrębnieniem kruchty, nawy głównej i ołtarza. Nad kruchtą dzwonnica zwieńczona kopułką z krzyżem. Nad nawą główną kopuła na bębnie. Otoczona lipami i ogrodzona stalowym płotem na murowanych słupkach.
Zespół podworski majątku Wołyńcewiczów "Jodłówka" k.Wojnówki
- dwór drewniany, zbudowany w 1901 roku na miejscu leśniczówki, parterowy, ściany oszalowane, trzy werandy, duże, oszklone. Dach czterospadowy z lukarnami, kryty gontem. Po II wojnie światowej strażnica WOP, potem szkoła, obecnie dom letniskowy właścicieli.
- czworak, drewniany, zbudowany około 1860 roku, fundament z polnych kamieni luźno ułożonych ściany konstrukcji zrębowej. Dach naczółkowy, kryty gontem. Do niedawna dom mieszkalny.
- budynek gospodarczy, murowany, zbudowany w okresie międzywojennym, remontowany. Konstrukcja ścian strychulcowa, częściowo otynkowany, dach czterospadowy.
- park krajobrazowy, utworzony po 1886 roku, przekomponowany na przełomie XIX / XX w., zniszczony w latach 1939 – 1941. Przetrwały fragmenty dawnych kompozycji – podjazd obsadzony świerkami, aleja lipowa, 17 gatunków drzew i krzewów. Otoczony lasem sosnowym.
Wiatrak holenderski
Koryciski, właściciel Bazyl Iwacik
- wiatrak holenderski, na zapleczu zagrody, od jej zach. strony, zbudowany w 1948 roku. Główna część na planie ośmiokąta. Przy niej przybudówka. Zachowane urządzenia mechaniczne, brak skrzydeł.
Kuźnia
Koryciski, właściciel Anatol Pietrowski
- kuźnia drewniana, zbudowana około 1930 roku, obecnie nieczynna. Wewnątrz zachowane urządzenia – miech, kowadła, urządzenia do kucia koni, narzędzia kowalskie, itp. Nad wejściem duży okap.
Wiatrak Koźlak
Grabowiec, właściciel Dymitr Ruta
- na niewielkim wzgórzu za wsią, z lewej strony drogi do Dubicz Cerkiewnych. Zbudowany w 1941 roku, brak śmigieł, wewnątrz dobrze zachowane urządzenia mechaniczne do przemiału zboża.
Głazy narzutowe /zlepieńce/
Grabowiec (na N – E od wsi)
- pomnik przyrody na terenie nieczynnej żwirowni na pn. wsch. wsi z prawej strony drogi od szosy do wsi. Zlepieniec o chropowatej powierzchni i szarym kolorze. Obwód 880 cm, wysokość 120 cm. Głaz jest ujęty w rejestrze Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody w Białymstoku pod nr 440.
- pomnik przyrody na dawnej żwirowni między szosą Hajnówka – Kleszczele a wsią. Zlepieniec o nieregularnych kształtach i szarym kolorze. Obwód 720 cm, wysokość 170 cm. Głaz jest ujęty w rejestrze Wojewódzkim Konserwatora Przyrody w Białymstoku pod nr 439.
Odrestaurowany w 2001 r. zabytkowy wiatrak przeniesiony ze wsi Czyżyki
Stara chata z pocz. XX w. Dubicze Cerkiewne
Cmentarz założony w II połowie XIX w. - najstarszy nagrobek pochodzi z 1870 r. - Werstok
Krzyż z 1902 r. upamiętniający miejsce, w którym znajdowała sie pierwsza cerkiew - Dubicze Cerkiewne
